انواع مختلفی از بیماری های روانی وجود دارد و بسیاری از افراد ممکن است یک یا دو مورد از آنها را داشته باشند. با این حال، وجود اختلالات روانی در افراد مشهور بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. این واقعیت که نوابغ آثار برجسته ای از خود به جای گذاشته اند و همچنان با یک یا چند معلولیت یا مشکلات روانی در حال تولید هستند، بر جذابیت این پرونده می افزاید. در این مقاله به 15 فرد برجسته از تاریخ و دوران مدرن که با نبوغ و جنون دست و پنجه نرم کرده اند نگاه می کنیم.
چرا این همه نابغه بیمار روانی هستند؟
ارسطو می گوید: “نبوغ و جنون دست به دست هم می دهند.” زندگی شخصیت‌های مشهوری مانند نویسندگان، شاعران، نقاشان و شخصیت‌های تأثیرگذار تاریخ، بینشی در مورد صحت این گفته ارائه می‌کند، اما علم این موضوع را تأیید نمی‌کند، اینطور نیست؟
در سال 2009، محققان مجارستانی نتایج ژنی به نام “norgoline-1” را منتشر کردند. این ژن به طور ضعیفی مورد مطالعه قرار گرفته است، اما با اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی مرتبط است. در عین حال این ژن در افراد با خلاقیت ذاتی بالا نیز مشاهده می شود. این ژن ساختارهای مغز و عصبی را به گونه ای توسعه می دهد که خلاقیت فرد را افزایش می دهد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آنچه ارسطو هزاران سال پیش بر اساس درک شهودی خود گفته است، مبنای علمی دارد.
احتمالاً متوجه شده اید که هنرمندان و نابغه ها بیش از دیگران در معرض مشکلات روحی و روانی مانند خودکشی هستند. در مطالعه‌ای در سال 2014، محققان سوئدی دریافتند افرادی که به عکاسی، نوشتن، رقصیدن و سایر مشاغل خلاقانه مشغول هستند، بیشتر در معرض بیماری‌ها و بیماری‌هایی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و اوتیسم هستند.
در زیر نگاهی خواهیم داشت به افراد سرشناس و اینکه از چه اختلالات روانی رنج می بردند.
1. ارنست همینگوی
بسیاری از زندگی نامه نویسان و حتی برخی مدارک پزشکی موجود بیان می کنند که نویسنده مشهور «پیرمرد و دریا» سال ها از افسردگی مزمن رنج می برد. علاوه بر آن، او همچنین نشانه هایی از برخی از ویژگی های اختلال دوقطبی، شخصیت مرزی و شخصیت خودشیفته را نشان می دهد.
همینگوی در طول جنگ مشروبات الکلی زیادی مصرف کرد و دچار آسیب مغزی شد. او در طول زندگی خود از افسردگی طولانی رنج می برد تا اینکه در سال 1961 در سن 61 سالگی خودکشی کرد.
2. اسحاق نیوتن
تشخیص دقیق مشکلات روانی این مرد در زمان مرگ او در اوایل قرن هجدهم دشوار است، اما بسیاری از زندگی نامه نویسان معتقدند که این نابغه فیزیک از اختلال شخصیت دوقطبی رنج می برد.
افراد با این دیدگاه به مواردی از شیدایی خشونت آمیز اشاره می کنند. به عنوان مثال، یک بار نیوتن تهدید کرد که خانه والدینش را به آتش خواهد کشید.
3. ویرجینیا وولف
مشکلات روانی نویسنده مشهور بریتانیایی ویرجینیا وولف به دقت در بیوگرافی او و در انجمن روانشناسی آمریکا ثبت شده است. ولف به دلیل اختلال دوقطبی از افسردگی شدید رنج می برد و نوسانات خلقی شدید را تجربه می کرد، از افسردگی تا شیدایی شدید ناشی از روان پریشی. همه اینها باعث شد که او مدتی را در بیمارستان روانی بگذراند.
4. لئو تولستوی
محققان در زمینه روانشناسی از مجله بین المللی روانکاوی نظریه ای ارائه کردند که نویسنده مشهور روسی از افسردگی بالینی رنج می برد. پس از نوشتن رمان جنگ و صلح، دچار افسردگی و مالیخولیا شدیدی شد که تقریباً زندگی او را متوقف کرد. پس از نوشتن آنا کارنینا، حرفه او به جایی رسید که می خواست از تمایلات جنسی، نویسندگی و دارایی خود دست بکشد.
5. آبراهام لینکلن
شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا که برده داری را لغو کرد نیز از افسردگی رنج می برد. این مشکل او را از زمانی که یک وکیل جوان در شیکاگو، ایلینویز بود، گرفتار کرده است. همکار شرکت حقوقی ویلیام هندرسون یک بار گفت که او نیز از افسردگی رنج می برد.
6. نیکولا تسلا
بر اساس تحقیقات بنیاد بین المللی اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD Foundation) و نشنال جئوگرافیک، مخترع صربستانی از این اختلال رنج می برد. این تجلی رفتاری نابغه نشان می دهد که او چقدر در اختلال OCD خود نقش داشته است. برای مثال از 18 دستمال مختلف برای جلا دادن ظروف استفاده کرد. شیفتگی عجیب او به عدد 3 و بیزاری اش از اشیاء گرد و جواهرات از دیگر نشانه های مشاهده شده در طول زندگی اوست.
7.ونسان ون گوگ
مجله آمریکایی روانکاوی گزارشی از بیماری احتمالی این نقاش مشهور هلندی دارد. این گزارش به شخصیت عجیب و غریب و خلق و خوی نامنظم او به ویژه در دو سال آخر زندگی اش اشاره می کند. ون گوگ در 37 سالگی خودکشی کرد. حدود 150 روانشناس در مورد بیماری روانی احتمالی او گمانه زنی می کنند. این گمانه زنی ها شامل طیف گسترده ای از اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، صرع و اسکیزوفرنی است. با این حال، این تشخیص ها قطعی نیستند.
8. آدولف هیتلر
شاید هیتلر بیش از هر شخصیت تاریخی دیگری از نظر بیماری روانی و بیماری روانی مورد مطالعه قرار گرفته باشد. با وجود گستردگی این بررسی ها، هیچ تشخیص قطعی مبنی بر اینکه او از چه بیماری رنج می برد، وجود ندارد. ده ها روانشناس و زندگی نامه نویسی که هیتلر را شخصاً می شناختند یا بعدها او را مورد مطالعه قرار دادند، طیفی از بیماری های روانی را شناسایی کرده اند، از اسکیزوفرنی تا اختلال شخصیت خودشیفته تا اختلال شخصیت ضد اجتماعی. من فکر می کنم این تقصیر هیتلر است.
9. ولادیمیر پوتین
فقط شخصیت های تاریخی و گذشته نیستند که زیر ذره بین هستند. سلبریتی های معاصر نیز می توانند کنجکاوی رسانه ها و محققان را برانگیزند. در سال 2015، بسیاری از رسانه های جریان اصلی گزارش طبقه بندی شده وزارت دفاع ایالات متحده را به دست آوردند که ارزیابی روانی پوتین را توصیف می کرد. در این گزارش اشاره شده است که پوتین ممکن است مبتلا به اوتیسم و سندرم آسپرگر باشد. گروهی از پزشکان رفتار و الگوهای حرکتی پوتین را در ملاء عام تجزیه و تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که رشد عصبی او به دلیل آسیب های دوران کودکی مختل شده است. بنابراین، او دارای برخی ناهنجاری های عصبی است.
10. ولفگانگ آمادئوس موتزارت
موتزارت برخی از پیچیده ترین و خوش آهنگ ترین آثار موسیقی کلاسیک جهان را ساخت. با این حال، بسیاری از شنیدن اینکه نوشته‌ها، نامه‌ها و برخی آثار غیررسمی او مملو از اشاره مستقیم و غیرمستقیم به نجاست و چیزهای تهوع‌آور است، شوکه می‌شوند.
بر اساس این مشکل و تیک های عصبی او، برخی از نشریات پزشکی به این نتیجه رسیده اند که موتزارت به سندرم تورت مبتلا بوده است.
11. استالین
استالین، مانند دیگر رهبران اقتدارگرا در جهان، مظنون به داشتن اختلال شخصیت خودشیفته است، اما این تشخیصی نیست که بسیاری از محققان معتقدند.
برعکس، مورخان و آسیب شناسان معتقدند که او دارای اختلال شخصیت پارانوئید بود. آنها ریشه این اختلال را به رفتار نادرست یک پدر الکلی در دوران کودکی نسبت می دهند. این تشخیص با اقدامات استالین در طول سلطنت طولانی او و حذف همه مخالفان مشکوک استالین مطابقت دارد.
12. چارلز داروین
بسیاری از علاقه مندان به علم داستان سفرهای داروین به جزایر گالاپاگوس و جاهای دیگر را می دانند که منجر به شکل گیری نظریه تکامل شد، اما چیزی که بسیاری نمی دانند این است که داروین پس از بازگشت از سفر اکتشافی خود بیشتر وقت خود را سپری کرد تا اینکه خیلی پایان.یعنی از خانه بیرون نرفته ام. از زندگی او به گفته انجمن پزشکی آمریکا، دلایل انزوا و اختلال هراس بود. نویسندگان این نشریه بر این باورند که بدون این موانع، ممکن است وقت نداشته باشند که تمام توجه و تمرکز خود را به شواهدی که جمع آوری کرده اند اختصاص دهند و نظریه های خود را بسازند.
13. وینستون چرچیل
نخست وزیر معروف بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم همچنین یک رهبر سیاسی برجسته در تاریخ است که از بیماری روانی رنج می برد. چرچیل دوره های افسردگی خود را به سگ های سیاه تشبیه کرد، اما روانشناس لرد موران تشخیص داد که او به اختلال دوقطبی مبتلا است.
14. مایکل آنجلو
مجسمه ساز معروف رنسانس نیز از اختلالات روانی مصون نبود. بر اساس توصیفات باقیمانده از رفتار وی، از جمله علایق محدود، عدم ارتباط، نداشتن روابط اجتماعی و مشکلات مدیریت زندگی، ظاهراً او از اختلالاتی مانند اوتیسم و وسواس جبری رنج می برد.
15. ادوارد مونک
شاید اثر «گریه» نقاش بلژیکی وجود مشکلات روحی را در او توضیح دهد، اما شواهد بالینی از اضطراب و توهم مزمن او نیز وجود دارد. مونک می‌دانست که وضعیت روحی‌اش بهم ریخته است و می‌نویسد: «حالت من مرا به مرز جنون رسانده است». از این رو به مدت هشت ماه در بیمارستان روانی بستری شد. در آنجا نیز به عنوان معالجه شوک الکتریکی دریافت کرد.
تو بگو
نظر شما در مورد جنیوس دیوانه چیست؟ آیا قبول دارید که رگه هایی از جنون در نوابغ وجود دارد؟چه کسانی را می توانید به این لیست اضافه کنید؟
اصول و روش های عملی برای یادگیری سریع و پایدار هر زبان جدید