وقتی یکی از نزدیکان شما سرش را به سمت چیزی در محیط می چرخاند، احتمالا ناخودآگاه جهت نگاه او را دنبال می کنید. این پاسخ در پستانداران، پرندگان و حتی خزندگان به طور یکسان یافت می شود و روشی موثر برای جمع آوری اطلاعات در مورد چیزی است که توجه جفت را به خود جلب کرده است. اما توسط شما نادیده گرفته شده است.
با این حال، یک اقدام پیشرفته تر این است که نگاه کسی را به مکانی که در ابتدا دور از چشم است دنبال کنید. با تغییر موقعیت خود برای دیدن آنچه که طرف مقابل به آن نگاه می کند، می توانید درک کنید که طرف مقابل دیدگاه متفاوتی دارد. این توانایی که به چشم انداز معروف است، در کودکان 1.5 تا 2 ساله ایجاد می شود و مبنایی برای ارتباط ارجاعی و درک این موضوع است که دیگران دیدگاه های متفاوتی دارند.
به گزارش ScienceAlert، مطالعه جدیدی که توسط جانورشناسان شناختی در دانشگاه لوند در سوئد انجام شده است این ایده را زیر سوال می برد که پستانداران اولین گروهی هستند که چنین توانایی های شناختی پیشرفته ای دارند. مشاهدات محققان از تمساح ها و پرندگان نشان می دهد که فناوری تغییر شکل ممکن است در اوایل 60 میلیون سال پیش در دایناسورها ایجاد شده باشد.
فقط چند گونه دیگر، عمدتاً Lepidoptera، برخی پستانداران، گرگ ها، سگ ها و برخی از پرندگان، توانایی تغییر را دارند و چگونه این توانایی در گونه های دیگر تکامل یافته است.در مورد آنچه اتفاق افتاده اطلاعات زیادی در دست نیست.
اگرچه پستانداران و پرندگان با 325 میلیون سال تکامل از یکدیگر جدا شده اند، اما به طور مستقل توانایی های شناختی مشابهی را تکامل داده اند. این ناهنجاری در تعداد کمی از گونه ها مشاهده شده است و محققان پیش بینی می کنند که ممکن است چندین بار در طول تاریخ تکامل یافته باشد.
در پژوهشی که گمان می‌رود اولین مطالعه در نوع خود باشد، محققان پالئوگناتیا (نوعی شترمرغ با مغزی شبیه به اجداد دایناسورها) و کروکودیل‌ها (نزدیک‌ترین خویشاوندان موجود پرندگان) را مقایسه کردند. پرندگان و تمساح ها تنها نمایندگان موجود آرکوسورها یا خزندگان از جمله خزندگان بالدار و دایناسورهای غیر پرنده هستند.
استفان ریور دانشمندان علوم شناختی در دانشگاه لوند بر این باورند که کروکودیل ها یک مدل ایده آل برای مطالعه منشاء تکاملی توانایی های شناختی در پرندگان هستند. تمساح هر چه کمک کرد، به احتمال زیاد در جد مشترک دایناسورها و کروکودیل ها وجود داشته است. محققان نوشتند: “اگر تمساح ها توانایی های پرنده مانندی نداشته باشند، احتمالاً پس از تقسیم گونه ها در دودمان دایناسورها تکامل یافته اند.” این رویکرد امکان مطالعه توانایی های شناختی گونه های منقرض شده را فراهم می کند.
30 شرکت‌کننده در این مطالعه شامل دو گونه پرنده بزرگ (یک شترمرغ استرالیایی یا امو و یک شترمرغ آمریکایی) و دو گونه پرنده کوچک (کاکلی برازنده و باقرقره قرمز) بودند که بستگان بعدی آنها تمساح (شترمرغ آمریکایی) نیز به آنها پیوستند. تمساح).